Dialihkan ke dalam bahasa Indonesia (dilampiri naskah asli).
[Mahamantra]
ALE LETE LALITA ALLAT *
1. [Yang Liyan]
Tergugahlah! Aku bukan tunggal, bukan banyak, –
inti Aku yang taklah terbilang;
Aku bukan ibu atau perawan, –
sesungguhnya Aku yang liyan dari segala-galanya;
kepada lain dewata – kepercayaan tak bernama
mereka yang tidak mendoakan sesuatu;
telah mempunyai semua, yang kaya dengan roh
terbang keluar kelimpahan ke moksa.
2. [Merpati]
.........! izinkan daku berpaling kepada Engkau,
berikan daku telinga, perasaan serta ucapan,
diperkenankan merapati dengan wajah lazuardi,
seumpama burung yang melambung ke awan,
bukan melayang tinggi sembari melacak sasaran,
bukan mengepakkan sayapnya demi didengar bisikan ular,
melainkan berputar-putar bagai merpati yang melangit
dengan mengikuti arus di sawang.
3. [Keperempuanan]
Sang Dewi, Fea, Inkosazana, Si-wan-mu, Allat, Ya-nebya ...
Alangkah nama-nama yang ajaib, tapi itu sekadar sebagian wae,
masing-masing tersebut adalah penggal rahasia-Kau –
o, sekiranya disampaikan kepada orang lain!
Walakin Dikau tak bakal menyingkirkan kerinduan mereka,
hati siapa yang dahaga akan kasih.
Apatah yang lebih boleh membahagiakan kami
daripada keperempuanan Dikau?
4. [Diangkat]
Ya Sang Batariku, Sang Nyaiku, –
yang tak layu pelindung ketenteraman.
Engkau serba dapat. Tatkala telah sanggup
melahirkan tak terhitung jumlahnya dunia,
saking zat-Kau yang tersubur dari segala bekas,
Engkau diangkat sedikit. Mana pun dari seluruh cewe
kesenangan mutlak dengan sebuah pikiran tok:
semi akan nasib ialah Ibunda Kedewian.
5. [Rintisan]
Ya maha sri, maha elok, dan bajik,
sang kemujuran, peka terhadap munajat permohonan;
tiada kata-kata yang mencerminkan martabat zat-Kau.
O, seandainya sabda itu adalah sifat-Kau;
maka gita dituangkan ke jiwa-jiwa yang dilanda bahang.
Tapi tidak, itu cuma lambang kehadiran yang liyan.
Lain rintisan ke arah Engkau, yaitu jalan kehidupan,
aliran pengalaman, kesadaran Dikau.
6. [Ketiadaan]
Kau bukanlah ciptaan dan tak memustahakkannya,
Kaulah sang pembina dan empu piawai
semata-mata atas kesudian sendiri.
Dengan tidak merupakan bagian maupun keutuhan seluruhnya
Engkau mungkin memanifestasikan diri dalam semua citra.
Barangkali – dari ketiadaan menjadi pembentukan bajik,
atau – pengembalian loka-loka ke ketidakwujudan.
Dikau Sendiri berdaya menjadi ketidakberadaan.
7. [Citra]
Dengan peringatan segala kebenaran
turun Dikau ke antero umat.
Tengah tiba ke setiap bangsa, di tiap wisma,
sesewaktu citra bini sayang dan penyayang
atau pacar juita,
maka selaku sang emak peduli, saudari atau yatim.
Swakuasa-Kau setakat ini masih sanggup
menyambung tiada ujung pangkal dengan tuntas.
8. [Utusan]
Itu pun kepurnaan penyelamatan kaifiat insani
terjadi bila jasad pria
ikut serta dengan-Nya melanglang pertiwi.
Menjadi seorang utusan kepada umat siapa
yang telah Dia pilih dan disandingkan ke Sendiri.
Bagi caraka kepada rakyat supaya wacana
penengah dengan awang-awang buat apa,
selagi menghangatkan ia dengan asuhan – Dia Sendiri ...
9. [Hawa]
Sekali peristiwa Engkau telah muncul Hawa.
Di taman yang permai serta menemui Adam,
Engkau menjadi isterinya yang setia.
Lalu memberikan anak-anak yang elok budi,
terpokok – buah pembedaan tentang yang jahat dan yang baik.
Dan sudah mengajar segala nama yang dicipta,
yang membuka hati mereka untuk kearifan
dan rindu memahami akan Dikau.
10. [Sati]
Engkau pernah menjelma puteri bernama Sati,
tapi dah kepincut dengan Syiwa yang berwatak kesatria,
telah menarik murka ayahnya yang mengancam.
Maka pada dahina penyemah cahaya,
yang dipisahkan menceburkan ke api,
dengan disajikan pelajaran kasih palak berkorban.
Dan Syiwa sudah mengamalkan wejangannya
dan diajarkan hidup dan mangkat demi Engkau.
11. [Alkhmene]
Di bukit-bukit bebatuan
negeri yang berkat
di marcapada dari marga ningrat
telah didatangi Alkhmene suci.
Putra Herakles demi Engkau
menempuh untuk kepahlawanan – yang tuna jumlah –
dengan menjernihkan segenap sukma manusia
dari noda-noda yang berakar.
12. [Nefertiti]
Batari Nefertiti dan Akhenaten bermahkota
suatu sari mendapatkan diri di antara pegunungan.
Diapit keduanya ketika mentari tengah terbenam,
dan sembari menuding ke sinaran cakrawala biru
Engkau dikuak dan menyingkap bhuwana.
Sejak waktu itu, ia merenung hanyalah Dia
Yang menampakkan diri sedang maraknya di langit memancarkan
dan memanaskan telapak-telapak yang terentang.
13. [Radha]
Bila Krisna beranjak akil balig di tengah rerumputan Vrindavan,
kepadanya Radha menampakkan diri selaku seorang gembala.
Engkau menawan dia dengan kecantikan-Nya
dan mengisi keteduhan hidup di terang yang panas terik.
Kama mujur yang bersemayam dalam kalbu mereka
yang melihat dalam Radha kegembiraan hayat,
asrama cita-cita samadi mereka,
tujuan dan sumber perasaan hati.
14. [Maryam]
Engkau tetap dalam kenangan ummah dalam bayang Maryam
Yang memilih seorang utusan-Nya,
Yesua, putra-Nya tercinta.
Pernah Engkau serentak dia ketika ia turun ke umat
dan bila mereka juga memalingkan muka darinya.
Anak dibenarkan pengharapan untuk menggurui banyak.
Kabar baik, tiada lebih luhur, ialah:
Ibu Dewi adalah penyejuk hati.
15. [Sewnye]
Tinggal anak-anak dari Yabta Salya, kakak beradik.
Sewnye kedewian, masih seorang pemudi,
dalam adinda kandung telah ditemukan siapa
yang tak terkalahkan dari kasih kepada empoknya,
Engkau sudah dibebaskan dari kurungan.
Kalian terselamatkan di pinggir tanjung
dari kekuatan jahat yang menguber kaum kecil,
dan membahagiakan orang awam.
16. [Khodidjah]
Ya Khodidjah, lama Engkau menunggu siapa
yang akan memadu para cinta kebebasan.
Ditemukan seorang yatim, Muhammad
yang setia dan jujur dari rakyat.
Dia pernah menjadi piatu, – dan Dikau berkerabat dengan ia,
menjadi miskin, – Dikau memperkaya,
buta huruf, – Engkau membikin dia
pembuat undang-undang untuk orang-orang.
17. [Mama Okllo]
Ya Mama Okllo dan Manko Kapak, –
siapa Kamu Sekalian? –
entah kakak beradik
tahlah isteri suami.
Betapa bagusnya Kalian pernah memiara
bagi segenap bernyawa di sekitar Anda;
bahkan dari beban membajak tanah
kaum berkaki empat tertolong.
18. [Tian Hou]
Tian Hou, Bek Niu muda mendahului kami,
sempat menolong banyak orang di tengah ombak.
Saudara-saudara bayang yang tampil di laut
dibawa lewat hidupnya sambil berbicara:
bukan seorang jua pun yang tega untuk menyatakan
bahwa akan Dia dipaksa sebarang tempat
bahwa wayah keabadian dan wayah perubahan,
bahwa piantan akibat dan piantan karenanya.
19. [Bibi Nanaki]
Ya sang bijaksana, Bibi Nanaki!
Pernah layak menjadi adinda-Kau.
Semenjak lahirnya Nanak terpanggil Engkau
jadi pelita kesalahpahaman.
Sang pemelihara masa kanak-kanaknya, –
bila orang karibnya menganggap dia gila
dan pertapa di dalam hayat; dan masa remaja
di bawah selubung sendiri ke Sultanpuri diambil.
20. [Cugul]
Sempat menampakkan diri-Kau sebagai Cugul,
terjelma yatim piatu untuk mengetahui masa-masa sulit.
Tapi Cet merahmati, seorang yang memang bergelar Abai,
akan siapa Engkau lebih kerabat daripada putrinya sendiri.
Untuk mana Engkau menguakkan diri akan dia
dan mengajarkan iman nirmala putih
yang tak berdarah dan penuh
seolah-olah sungai-sungai susu ...
21. [Pergaulan]
Keuntungan akan pergaulan dengan Dikau
dianugerahi pada mereka yang mencintai Engkau.
Yang melulu memikirkan Dikau saban detik,
hanya sahaja yang keranjingan Dikau,
yang didekam dengan keinginan untuk memiliki
kemuliaan kodrat kemolekan-Kau,
mengharap meneropongi pencerminan
durja dewata di permukaan air angkasa.
22. [Gerha]
Misteri tak bumiawi dari Bunda swarga
sering terungkap kepada sukma yang bakti
dalam rupa sang gerha terpilih;
yang laksana Engkaulah dengan perawakan indah
dan tutur pelipur di saat yang gelap
mampu pada kejap kemesraan tertinggi
melambungkan tabiat kaum taat
melalui segala loka yang maujud dan mungkin.
23. [Bayu]
Akan tetapi ingatlah: kau diberikan gairah
tidak untuk biakan yang tak terhingga
yang mengurangi lintas sejarah manusia.
Tanggalkanlah sesegeranya pergerakan kerumunan
dan kau akan melihat aliran segar,
di atasnya bahtera segala rasa.
Belayarlah dari dermaga yang diam,
dan akan menjadi bayu baik itu Aku Sendiri.
24. [Derma]
Janganlah perbantahan kata,
kurang perlu sekam mandul.
Hilangilah seni ritual-ritual
yang untuk jantung-jantung tiruan.
Itukah semangat rendah hati
yang derma buat kebutuhan,
kehangatan untuk si sakit,
keterbukaan antara sesamanya.
25. [Titah]
Weda, Torah, Quran, dan lebih
beribu-ribu ribuan titah.
Tapi apatah gunanya bagi mereka
yang siapa penentang ucapan-ucapan bernyawa, –
sia-sia agama dan sembahyang mereka.
Untuk segenap sastera serta nabi ada tenggangnya;
dan kala bakal terlampaui sang raga Itu
yang nanti datang dan melipurkan kami.
26. [Pantang]
Kini tiada larangan dalam santapan,
dan apa kerugian – wong itu sendiri tahu.
Sekarang ini sudah tiada pantang-pantang, –
tidakkah ada perasaan yang diberikan oleh Engkau?
tidakkah badanku merupakan bagian dari alam?
tidakkah mulutku menyantap sarira?
Bukankah tubuh daripada tubuh Engkau punya
yang mendekatkan seantero jagat kepada Diri-Nya?
27. [Bakti]
Bakal pergi para bakti beserta Maha Agung
ke tubir tiap ada kesempatan.
Pergilah kami demi Dia tak atas kemahasaktian-Nya,
melangkah tanpa angan-angan akan pahala,
rela menempuh maut layak bagi Kau.
Dan walau pun sekali basuh diri di segara
yang sejuk hangat dan tidak bertepi
akan kepermaian-Kau surgawi.
28. [Awatara]
Waktu awatara telah tiba
Dewi suci di antara keturunan manusia
langsung berupa jernih murni,
daripada semua yang dulu – hanya perintis.
Bhuwana sudah mampu mendengar suara wanita;
siap secara batin untuk menerima Dia
yang menanti dan percaya
bahawa ada kesempurnaan di alam dunia.
29. [Mahkota]
Jam pengujian telah dipukul.
Seseorang hendak mujizat dan tanda bak kekunoan.
Apatah itu Sang Mahkota inderaloka,
dengan es berkilauan di atas jagat raya,
dengan berlinang-linang sama Sendirinya,
akan turun untuk kami tepat waktunya, –
ajaib yang nyata daripada ajaib?
Asalkan jangan keyakinan meninggalkan kami ...
30. [Moksa]
Kebendaan mengulangi hal mana segalanya esa,
keesaan segala-galanya ialah Tuhan;
jadi bagian pada segalanya – bukan kebebasan,
muksa – itu menjadi semua.
Roh mengujar: yang-liyan-dari-segalanya ada,
yang ilahiat – hanyalah dia;
memeluk segalanya – belum moksa,
kebebasan – di luar musabab utama.
31. [Pangkuan]
Aku penguasa dari mahligai es,
zaman langgeng sini adalah sekilas belaka.
Aku tak beranak dan tanpa kekasih,
saudari tiada, tiada ibu bapak.
Kalo cinta pada-Ku, – mengangkatkau
ke pangkuan Daku bersalju putih.
Bukan dari semesta dunia yang tuna atma
bakal pelalaian yang suci murni dengan-Ku.
32. [Kecintaan]
Kecintaan terhadap-Kau bagaikan sungai-sungai
yang membawa diri ke dalam samudra,
yang bergericik selalu siang malam,
yang terbang dari gunung ke luapan,
yang tak mengering musim panas,
yang tak membeku masa jalad,
dengan mengecup jurang yang dalam di mulutnya,
di hulu seraya membenihkan lagi anaknya ...
33. [Anakanda]
Anakanda puan ada padaku.
Di mana? – Kan sini, kan situ.
Berapakah umur? – Kurun-kurun.
Siapa sebutan? – (kesepian)
Yang pandai, semampai,
berbudi, berani,
tidak ada mirip dengan-Nya,
tak tertampak pada sesiapa.
* Tafsir: Dalam Mahamantra pendahuluan, 4 nama Sang Dewi melambangkan 4 tahap pandangan dunia dan macam orang. Tahap selanjutnya tidak hanya meniadakan tahap sebelumnya, tetapi secara dialektik mengatasi itu lewat tiga serangkai tesis→antitesis→sintesis.
ALE adalah nama dewi pertiwi, keinginan dan kesuburan bangsa Afrika Igbo. Di bawah bayang-bayangnya, seseorang dilahirkan dan sangat menginginkan: makanan, barang, pergaulan, pengetahuan. Agama peringkat ini adalah untuk mengdoakan sesuatu dari dewa-dewa dan orang kudus, serupa anak perempuan yang menyanjung ayahnya untuk berbelanja. Kehidupan kebanyakan cuma dibatasi oleh ini. Tesis.
LETE adalah dewi pelalaian Yunani. Bagian orang telah muak atau lelah dengan keinginan yang banyak, kehilangan minat, berusaha untuk melupakan banyak hal. Agama mereka ialah meditasi dengan kesadaran kosong dan mulai dari asketisme. Antitesis.
LALITA adalah dewi persatuan dunia India. Pada tahap ini, penyangkalan dunia digantikan oleh penerimaannya, bukan sebanyak, tetapi sebagai keesaan, kesadaran bahwa Aku satu dengan semua. Ini adalah tingkat tertinggi dari seluruh agama — renungan Yang Esa dalam segalanya. Sintesis.
ALLAT adalah dewi perang Arab. Ini adalah perang untuk moksa jiwa. Orang-orang pilihan memahami bahwa pembebasan bukanlah semua-kesatuan, tetapi mengatasi pada tingkat Yang Lain dari segala hal. "Tak boleh membersihkan darah dengan tetap tinggal di kota yang berkabut asap!" Di mana Yang Liyan — tiada baik esa maupun banyak (bukan ketuhanan tunggal maupun banyak), Dia tidak menciptakan dan tidak melahirkan dunia ini. Tiang kuda adalah tanda pertumbuhan rohani, dan angkasa lazuardi merupakan simbol Durja Dewata. Inilah penyelesaian agama (agama untuk agama-agama) — Alterteisme — Dualisme absolut — bangun dan pembebasan. Tahap keempat melengkapi Mahamantra tanpa anritesis lain. Dialektika mana pun menghilang di sini, karena Yang Liyan bukan lawan dari segalanya, tidak terhubung dengannya, dan juga bukan bagian dari sebarang sintesis keutuhan.
Tesis (ALE, keinginan) → antitesis (LETE, pelalaian) → sintesis (LALITA, keesaan) → ALLAT, moksa.
АЛЛАТ: БОГИНЯ
АЛЕ ЛЕТЕ ЛАЛИТА АЛЛАТ *
АЛЕ — имя игбо-африканской богини земли, любви и плодородия. Под её сенью человек рождается и желает многого: еды, вещей, общения, знаний. Религия этого уровня — просить что-нибудь у богов и святых, подобно ребёнку, льстящему отцу ради покупок. Жизнь большинства ограничивается лишь этим. Тезис.
ЛЕТЕ — греческая богиня забвения. Часть людей пресыщается либо устаёт от желания многого, теряет интерес, стремится многое забыть. Их религия — медитация с пустым сознанием и начала аскетизма. Антитезис.
ЛАЛИТА — индийская богиня единства миров. На этой стадии отрицание мира сменяется его принятием не как многого, но как единого, осознание единства Я со Всем. Это высший уровень всех религий — созерцание Единого во всём. Синтезис.
АЛЛАТ — арабская богиня войны. Это война за свободу души. Избранные понимают, что освобождение не есть всеединство, но его преодоление на уровне Иного-всему. "Нельзя очистить кровь, оставшись в чадном граде!" Там, где Иное — не одно и не многое (ни едино-, ни многобожие), Оно не творило и не порождало этот мир. Коновязь есть знак духовного роста, а лазурное небо — символ божественного лика. Это завершение всякой религии (религия для религий) — Альтертеизм (Инобожие) — Абсолютный дуализм — пробуждение и освобождение. Четвёртая стадия завершает Махамантру без очередного антитезиса. Любая диалектика исчезает здесь, т.к. Иное не противоположно всему, не связано с ним и не есть часть какой-либо целокупности-синтеза.
Тезис (АЛЕ, желание) → антитезис (ЛЕТЕ, забвение) → синтезис (ЛАЛИТА, единство) → АЛЛАТ, освобождение.
1.
Пробудись! Я не одно и не многое, –
неисчислимо существо Моё;
Я не мать или дева, –
воистину, Я иная всему;
иному божеству – безымянная вера
тех, кто не просит ни о чём;
уже имея всё, богатые духом
от изобилия к свободе летят.
2.
………! позволь обратиться к Тебе,
чувство, речь и слух мне даруй,
приблизиться к лазурному лику дозволь,
подобно птице, что взмыв к облакам,
не высоко парит, выслеживая цель,
не машет крыльями, услышав шёпот змей,
но как голубь, вознёсшийся ввысь,
кружит, – небесного потока ища.
3.
Дэви, Фея, Инкосазана, Си-ван-му, Аллат, Я-небя…
Какие чудо-имена, но ведь это лишь часть,
в каждом тайны твоей есть удел –
о, если бы, донести другим!
Но не оставишь Ты томленье тех,
чьи страждут любви сердца.
Чем больше можно осчастливить нас,
чем женственностью Твоея?
4.
Моя Богиня, моя Госпожа –
неувядаемая хранительница мира.
Ты можешь всё. В то время как могла
родить бессчётное количество миров,
ибо твоя природа плодороднейшая из бывавших,
Ты малое удочерила. Любое из созданий
навеки счастливо от мысли лишь одной:
родник судьбы – Божественная Мать.
5.
Светлейшая, прекраснейшая и благая,
блаженство, отзывчивая на мольбу;
нет слов, чтоб описать достоинства твоей природы.
О, если б слово было качеством твоим;
тогда бы песнь лилась на охваченные жаром души.
Но нет, оно лишь знак присутствия иного.
Путь к Тебе другой: дорога жизни,
поток переживания, сознания Тебя.
6.
Ты не творение и не нуждалась в нём,
создательница Ты и мастерица
лишь с изволенья своего.
Не будучи ни частью, ни целокупностью всего
Ты можешь облекаться всеми образами.
Возможно – из ничего благое созиданье,
иль – возвращение миров в небытие.
Тебе Самой по силам стать ничем.
7.
С напоминанием истин всех
спускаешься Ты к людям всем.
Приходишь к каждому народу, в каждый дом,
то в образе возлюбленной и любящей жены
или очаровательной подруги,
то как заботливая мать, сестра, иль сирота.
Владычество твоё способно и сейчас
соединить бескрайнее с конечным.
8.
Но, полнота спасения людской природы
наступала, когда мужское тело
участвовало в Её паломничестве по земле.
Становится посланником к народу тот,
кого избрала и приблизила к Себе Она.
Посланнику к народу дабы говорить
посредник с небесами ни к чему,
коль его заботой согревает – Она Сама…
9.
Однажды предстала Ты Хевой.
В прекрасных садах, обнаружив Адама,
Ты стала ему верной женой.
И подарила добрых детей,
а главное – плод различения зла и добра.
И научила всем именам сотворённым,
что к мудрости открыло сердца
и жажде Тебя познать.
10.
Была Ты принцессой по имени Сати,
но полюбив воинственного Шиву,
гнев грозного отца навлекла.
Тогда в день светлого жертвоприношенья,
разлучённая бросилась в огонь,
преподнеся урок горячей, жертвенной любви.
А Шива выполнил наказ
и научил жить для Тебя и умирать.
11.
На каменистых холмах
благословенной страны
в мир из знатного рода
Алхмена святая пришла.
Сын Гераклис во имя твоё
шёл на подвиги – нет им числа, –
очищая души людские
от корни дающих скверн.
12.
Божественная Нефертити и венценосный Эхнатон
однажды оказались среди гор.
Меж двух из них закатывалось солнце,
и указав на свет лазоревого небосвода
открылась Ты ему и мир открыла.
С тех пор он думал лишь о Той,
Которая является в цвету на излучающемся небе
и согревает тянущиеся ладони.
13.
Когда Кришна возмужал средь трав Вриндавана,
явилась Радха пастушкой ему.
Пленив его своею красотой
наполнила Ты жизнь прохладой в знойный день.
Блаженная любовь вселилась в сердца тех,
кто видит в Радхе жизни восторг,
обитель помыслов своих,
цель и источник чувств.
14.
Осталась в памяти людей Ты в образе Мэрьям,
посланником своим избравшей
возлюбленного сына Йешуа.
Была Ты с ним, когда он вышел к людям,
и – когда они же отвернулись от него.
Сын оправдал надежды, научивши многих.
Благая весть, возвышенней которой нет:
Богиня-Мать – утешительница душ.
15.
Жили дети Ябта Саля, сестра и брат.
Божественная Сэвне, ещё сама молода,
в родном брате нашла того,
кто непобедим от любви к сестре,
освободил из заточенья Тебя.
Спаслись Вы на краю земли
от силы зла, преследующей малых,
и осчастливили простых людей.
16.
Ходиджа, долго Ты ждала того,
кто сплотит свободолюбивых.
Нашла в Мухаммеде, сироте,
вернейшем и честнейшем из народа.
Был он сиротой, – и Ты сроднилась с ним,
был беден, – Ты обогатила,
был неграмотен, – Ты сделала его
законодателем людей.
17.
Мама Оулья и Манко Капак –
кто вы больше? –
сестра и брат
или жена и муж.
Как заботливы были вы
до всего живого вкруг Вас;
даже от тяжкой вспашки земли
четырёхногие спасены.
18.
Ушла Тьен-хоу, Бек-ню от нас молодой,
успев средь волн обезопасить многих.
Братья явившийся в море образ
чрез всю жизнь пронесли, говоря:
никто не смеет утверждать,
что Ей положено какое-либо место,
что время вечности и время измененью,
что время следствиям и время их причинам.
19.
Священномудрейшая Биби Нанки!
Достойным был твой младший брат.
С рождения призван Нанак Тобой
светильником среди заблуждений быть.
Хранительница детских лет его, –
когда безумцем и отшельником от жизни
считали близкие его; и в юности
под свой покров в Султанпур град взяла.
20.
Явилась Ты и как Чугул,
став сиротой, познавши лихолетье.
Но смилостивился Чет, воистину Абай,
для кого Ты дочери своей родней.
За то открылась Ты ему
и научила чистой белой вере,
которая бескровна и полна
подобно рекам молока…
21.
Достоинство общения с Тобой
даруется влюблённому в Тебя.
Лишь думающий каждое мгновенье о Тебе,
лишь переполненный желанием Тебя,
томящийся стремленьем обладать
величием природы красоты твоей,
надеется узреть отображенье
божественного лика на глади вод небес.
22.
Неземная тайна Матери небес
открыта часто преданной душе
в образе избранной жены;
кто словно Ты сама прекрасным телом
и словом утешенья в чёрный час
способна в миг всевышнего слиянья
природу праведных превознести
сквозь все возможные и сущие миры.
23.
Однако помни: страстью наделён
ты не для бесконечности приплода,
к которому свелась история людская.
Движение толпы оставь скорей
и ты увидишь свежести поток,
на нём ладью всех чувств.
Отчаль от пристани недвижной,
а добрым ветром буду Я Сама.
24.
Не нужно спорить о словах,
не нужно шелухи бесплодной.
Оставь искусство ритуалов
искусственным сердцам.
Или не в том смиренный дух,
как не в пожертвовании нужде,
тепле для хворого,
открытости пред ближним.
25.
Веда, Тора, Куран и ещё
тысячи тысяч слов.
Но, что толку они для тех,
кто противник живых речей, –
тщетна вера и молитва их.
Всякой книге и пророку свой срок;
пройдёт время телу и Той,
что придёт и утешит нас.
26.
Ныне в пище запрета нет,
а что вредно – знает сам человек.
Ныне больше запретов нет, –
разве чувства не даны Тобой?
разве тело моё не природы часть?
разве не тело вкушают уста мои?
разве не тело тел у Тебя,
приближающее мир весь к Себе?
27.
Пойдут с Всевышней преданные
на край всего возможного.
Пойдём за Ней не за всесилие Её,
пойдём без думы о награде,
пойдём в погибель годную Тебе.
И только б раз скупаться в океане
прохладном, тёплом и безбрежном
твоей небесной красоты.
28.
Настало время снисхожденья
Богини праведной среди людского рода
в чистейшем непосредственном обличье,
к которому всё прежде бывшее – предтечно.
Мир стал способным слышать женский голос;
готов принять Её духовно тот,
кто ждёт и верит, –
есть на свете совершенство.
29.
Испытанию пробил час.
Кто-то хочет чуда и знака, как встарь.
Но не то ли, что Корона небес,
льдом сверкая над миром всем,
переливаясь Сама с Собой,
снизойдёт вовремя к нам, –
чудо подлинное из чудес?
Лишь бы вера не оставила нас...
30.
Материя вторит, что всё едино,
единство всего есть бог;
быть частью всего – не свобода,
свобода – это быть всем.
Речение духа: есть иное всему,
божественно – лишь оно;
объять всё – еще не свобода,
свобода – за причиной всего.
31.
Я владычица замка ледяного,
вечность здесь – лишь миг.
Без дитя Я и без наперсника,
нет сестрицы и нет родителя.
Коли любишь Меня, – принимаю
в лоно Моё белоснежное.
Не от мира всего бездушного
быть забытью со Мною пречистому.
32.
Любовь к Тебе словно реки,
несущие себя в океаны,
журчащие ночами и днями,
летящие с гор в разливы,
не пересыхая в жары,
не перемерзая в хлады,
устьями целуя пучины,
вновь истоками зачиная ручьи...
33.
Дочка есть у меня.
Где? – Не здесь и не там.
Сколько лет ей? – Века.
Как зовут? – (тишина)
И умна и стройна
и добра и храбра,
никому не подобна,
никому не видна.
Jendela Sastra
Komentar
Tulis komentar baru