Nu kungsi mere harepan. Bagean ka-3

Nu kungsi mere harepan. Bagean ka-3

Harita di Bangkok geus meh Tengah peuting, urusan Passport ki Koyo can beres keneh, atasan si petugas datang milu mairan, tapi angger wae ki Koyo teu meunang asup; terus kuring koordinasi jeung dunungan di Jakarta, kumaha kuduna. Kasimpulana, beres teu beres Passport ki Koyo, angger kudu aya nu indit ka Libya; nya kuring kapaksa indit sorangan. Dina kapal udara mah loba anu rek ka Cairo, ibu kota Mesir, di kelas bisnis anu kuring aya didinya ampir pinuh; jadi Bangkok – Cairo mah masih keneh normal.

Isukna isuk isuk geus nepi ka Cairo; kulantaran pesawat ti Cairo ka Tripoli mah jadwalna sore, kuring dipernahkeun di Hotelna Egypt Air teu jauh ti lapangan terbang, pikeun transit heula. Harita aya kasempetan ningal pyramid anu kasohor, di Cairo anu teu jauh ti Hotel. Pikiran teh iraha deui aya kasempetan datang ka Cairo lamun henteu ningal pyramid ayeuna.  Geuningan jalan jalan di Cairo mah leuwih semrawut ti Jakarta atawa Bandung, silih susul teu puguh aturan; jalur anu dua mobileun dipake ku tilu mobil atuh mani pateteep pisan.

Ku supir taksi kuring dibawa ka pangkalan kareta kuda, anu sabudeureuna aya toko-toko nu ngajual souvenir; ku nu boga toko disuguhan nginum jeung lalawuhna da bari diolo sangkan meuli dagangana. “Ayeuna rek nempo pyramid heula” ceuk kuring. Ku manehna dipernahkeun pikeun make kareta kuda milikna: “Tah pake wae nu ieu, kusirna anyar, lamun bangor bejakeun ka kuring”, ceuk nu boga toko jeung kareta teh. Nya terus kuring numpak kareta sorangan dikusiran ku budak ngora eta; jalana malipir kasisi toko-toko anu loba nu tumpak onta lalar liwat; hawana kacida panasna, srangenge asa panas pisan nyoco kana kulit. Mobil teu meunang asup geuningan ka sabudeureun pyramid ngan meunang make kareta kuda anu dipiboga ku urang dinya; alus kitu na mah keur ngamajukeun masyarakat lokal didinya.

Ki Arab budak ngora anu jadi kusir alewoh ngadongengkeun sajarahna eta pyramid, ngarangkep jadi “tourist guide” meureun ti ditu na mah. Ngajelaskeun naon anu aya sapanjang perjalanan, teu eureun-eureun nyaritakeun itu ieu; cenah manehna gawe pikeun melaan kolotna anu geringan, jadi mun rek mere tip kacida dipiharepna. Tungtungna cenah menta dibere rekomendasi engke ka dunungana sangkan manehna bisa terus digawe didinya. Nepi ka toko, si kusir eta geus dibere tugas deui nganteur tamu sejena, kuring diasupkeun ka ruang tunggu anu tiis da aya AC na, bari ditawaran souvenir pikeun bawaeun balik.

Sorena sanggeus asup waktuna indit, kuring dijemput deui ku mobil Egypt Air langsung dibawa ka Pabean, pamariksaan tiket jeung Passport. Petugas pabean heraneun aya urang Indonesia sosoranganan rek ngajugjug ka Tripoli; padahal pesawat komersil anu ditumpakan ku kuring teh tujuana ka Tripoli pikeun nga-evakuasi urang Mesir anu kakurung di Libya alatan perang. “Maneh mah jalma wanian”, cenah ceuk petugas teh ka kuring.

“Boarding” kana pesawat geuning bener kosong, di kelas bisnis ngan kuring sorangan, padaha aya dua puluhan “seat“ anu disadiakeun. Kitu deui di kelas ekonomi aya eusian geuning sanajan corengcang oge. Singket carita nepi ka langit Libya, ti luhur katingal haseup ngelun di sababaraha  tempat, beuki deukeut ka lapter beuki atra karusakan bangunan anu jadi korban perang sadulur.

“Landing” di bandara, katingal memang karusakan dimana-mana, ruang tunggu geus teu puguh rupana, kaluar ti kelas bisnis kuring culang cileung sorangan, teu lila aya jalma jangkung gede, hideung, nyoren pestol, nyerengeh bari nyampeurken ka kuring: “Kuring Mourad ti “Security Company”, anu baris ngawal salila aya di Tripoli”, cenah. Langsung koper kuring dibawa ku manehna, kuring ngiclik nuturkeun lengkah manehna anu jolad-jolad. Lamun manehna ngomong ka kuring sok bari tungkul, atuh kuring oge kudu tanggah ka manehna da jalmana jangkung pisan.

Nepi kana mobil, pas bagasi di buka ku manehna, kuring rada ngarenjag da di jerona aya bedil otomatis AK-47 anu buatan Rusia tea: “Pikeun kasalametan urang”, cenah ceuk manehna basa ningal kuring rada reuwas teh. Ti mimiti kaluar tina pesawat memang geus karasa hawa perang, mimiti kadenge dar der dor, sora tembakan dimana-mana, ngan rada jauh sigana teh.

Geuning disagigireun mobil anu rek ditumpakan ku kuring aya dua mobil sejen anu ngawal, eusina sigana aya opatan mah, eta teh batur manehna anu milu ngawal. Kaluar ti bandara mimiti katingal leuwih jelas karusakan akibat perang, bangunan anu runtuh, atawa anu bolong ti hareupna nembus nepi ka tukang sigana urut kaliwatan ku pelor senjata beurat. Di Tengah jalan loba liang sigana urut bom, bangke mobil, teng waja pasolengkrah; jadi mobil anu tilu teh pa iring iring nepi ka hotel anu tempatna nyingkur, sarta aya gerbang gede anu dijaga ku petugas bersenjata. (Hanca).

Cinunuk, Ba’da Dhuha, 17 Juli 2024

Rachmat Sudjana